zaterdag 14 mei 2016

Hangviooltjes






ach, lief viooltje,

viola, violaceae.

jouw naam betekent

bescheiden, maar toch lijk je,

oh jeeh, een beetje brutaal



Gezien bij Van Diest: een gepensioneerd echtpaar. Ze drentelden geagiteerd naast de rekken. Het dametje luid pratend, haar echtgenoot ongeduldig, omdat niemand hen kwam helpen. Ze wilden viooltjes. De plantjes waren net aangekomen en de schitterende kleuren (wit, roze, bordeauxrood, alle tinten purper, felgeel en oranje) vrolijkten de winkel op. Ik zag ook minuscule, schattige kuipjes met ‘crocus’ (zo geschreven) en hyacint.

Een krachtige, gezette heer was daar ook, met zijn kleinzoon.‘Kijk toch eens, wat een grooooote winkel, met allemaal potten en potten en potten,’ riep hij vrolijk uit, in staccato. Hij keek samen met zijn kleinzoon parmantig in het rond: zij wilden duidelijk een grote, of liever: de groooootste pot!

Ik volgde hun blik. En daar hingen ze dan, beetje terzijde, aan ijzeren haakjes: teergele en purperen hangviooltjes, met bloempjes als brutale kindergezichtjes, in witte plastic ‘hanging baskets’. Te koop aan 0,80 cent per stuk.

Drie plantjes had ik nodig, voor in mijn eigen hangende tuin, voorlopig…. in mijn keukentje!

Aantekening
Viooltjes staan voor nederigheid, Maar niemand minder dan Napoleaon Bonaparte dweepte met viooltjes. Zijn bijnaam was ‘Corporal Violette’. De Romeinen vierden extatische lentefeesten gewijd aan de natuurgodin Cybele en haar partner Attis. Een gilde van speciale boomdragers omwikkelden een omgehakte pijnboom met slingers van viooltjes, want die waren immers ontsproten aan het bloed van Attis.
En de boze god Czorneboh, die fanatiek streed tegen de missionarissen die het christendom kwamen brengen in het land van de Sorben (nu Oost-Duitsland) werd omgetoverd in een rots; zijn lieftallige dochter werd een viooltje. Wie in de Walpurgisnacht (de nacht van 30 april, waarin de boze geesten vrij spel hebben en de heksen hun sabbat vieren) viooltjes vond, kreeg de mooie dochter van Czorneboh tot vrouw.
Dus toch niet zo bescheiden, die viooltjes! 

(Oud dagboekfragment)

DTK 2

1 opmerking:

  1. Fijne anekdote, alsof ik er zelf bij was =)

    Erg leuk trouwens, al deze activiteit op je blog!

    BeantwoordenVerwijderen