zo
fantastisch is
in
deze roze kamer
de
zonsondergang
door
het raam zie ik
de
loeiend moeie koeien
in
bange galop
de reuzenstoet als
mobiel
decor in april
of
in augustus
eindeloos
tromgeroffel
krijgen
zij erbij
en
dat op een zondag
galopperende koeien
gezien?
schouder aan schouder
zoeken
zij de weiderand
ik heb een nieuwe vriendin, zij woont in 'le pays vert', de streek van ath
(rebaix), waar zij een fantastisch art-nouveauhuis heeft gekocht, dat zij
met heel veel enthousiasme renoveert. ik krijg verrukkelijke berichten
over ramen schuren, pioenen planten, marmeren schoorsteenmantels die
in ere worden hersteld... en heb ontdekt dat zij ook een dichteres is,
want onderstaand fragment uit een mail van haar vond ik een echt gedicht.
ik heb gezwind haar zinnetjes tot haiku ongevormd, min of meer tenminste,
met bovenstaand resultaat.
'het gedicht en de foto/schilderij (omtrent edward hopper, anemoon) vind ik
super! weet je wat er hier zo fantastisch is? de zonsondergang
in de roze kamer met loeiende avond-moeie koeien die in april of augustus
de reuzenstoet als mobiel decor en eindeloos tromgeroffel erbij krijgen
en dan nog wel op een zondag, waardoor ze in bange galop de kant
van de wei gaan opzoeken, schouder aan schouder...
ooit galopperende koeien gezien? wordt dit dan whipped cream ipv melk?
als ik kan schilder ik morgen het houtwerk in devon cream dus
uhum ivoor, de gordijnlinten liggen klaar om die dan te stikken
en op te hangen...'
