De dooier

1. Een paar dagen geleden kreeg ik van Julien Tahon, meester-kyoka-dichter, dit grappig gedichtje toegestuurd:

Vlak naast dat paasei

vind ik mijn echt ei mooier,

vooral daar ik steeds

fel en blind verliefd word op

dat kleurtje van de dooier.

 

2. Ik antwoordde:
 
Beste Julien

Je kyoka over het ei heb ik hier thuis voorgelezen en doorgestuurd naar vrienden. Hilariteit alom!

Een kwinkslag in deze troebele tijden, schreef mijn vriendin Betsy (we kennen elkaar al bijna zestig jaar!)


Mvg

Nicole

Ps: die dooier blijft me achtervolgen. Daarom deze poging, meester!
Er is 1 lettergreep te veel, maar mijn naam is niet Julien Tahon...

paasdag, zomertijd.
wij hebben ons overslapen,
daarom liggen wij
bij het uitgebreid ontbijt
als dooiertjes te gapen.

3. Daarop antwoordde Julien: 

Dag beste Nicole,
in naam van de dooier een woord van dank voor de wijze waarop hij tijdens zijn paasbezoek door je vriendenkring is ontvangen. Intussen heeft de kyoka waarin hij een hoofdrol kreeg toebedeeld een lichte wijziging ondergaan. De tekst waarin hij te kijk loopt, is thans als volgt:

Het paasei in trek...

toch oogt een echt ei mooier,

vooral vanbinnen

sinds ik blind verliefd werd op

dat kleurtje van de dooier.

Niet zonder enig gevoel van twijfel vraagt de schrijver die verantwoordelijk is voor die gedurfde wijziging zich af of het wel een gelukkig idee is ze zomaar door te voeren?
Desondanks heeft hij ook van jouw kyoka  zijn handen niet af kunnen houden. Jij maakt je zorgen over het teveel aan amper één lettergreep. Genoeg voor hem om er zich onmiddellijk mee te moeien, en het volgende op een agendablaadje te schrijven:

paasdag, zomertijd.

een uur minder geslapen,

daarom liggen wij

bij het uitgebreid ontbijt

als dooiertjes te gapen.

Ik geef het je ter lezing maar toch met deze bijzondere bedenking: hogergenoemde heeft dank zij een overbodige lettergreep de puntjes op de i  willen zetten, maar laat je niet doen, want zelfs in de hoogste haiku-kringen maakt men van zulk bagatelletje  al lang geen punt meer. Ik vind dat jouw uitgebreide versie voor de iets geringere  van hem vast niet moet onderdoen.
Voilà Nicole, dat wat je net gelezen hebt is ook dit wat ik je wou zeggen. Lig er niet wakker van. Integendeel, ik hoop dat het je zo rustig stemt dat je je morgenochtend met veel genoegen kan overslapen.
Met veel lieve groetjes,
Julien
 
4. Tot slot kreeg ik dan nog, als kers op de taart, van Julien een kyoka omtrent 1 april: 

Die ochtend na maart 

rent mijn buurman, tuk op vis,

naar de supermarkt  -

men deelt gratis op beschuit

verse palingpootjes uit.

Julien
Varianten bedenken omtrent kyoka is leuk!  
Chatten over kyoka is superleuk! 

Ps: chatten kan ook eindeloos...

Vandaag dit toemaatje ontvangen: 

Dag Nicole,

 

ik zat nog wat te dagdromen bij demaaninmij, vooral bij ‘de dooier’, en nog meer in het bijzonder bij die mooie foto. Ik trachtte het als volgt te verwoorden:

 

Mijn eierdooier

nam naar ik vernam, de vlucht

naar jouw blogarchief -

hij voelt zich in zijn nopjes

in bruine eierdopjes.

 

Nog een gezellig weekend!

Julien

 

15/04/2016