als een wit dametje
foto henri lemineur
http://www.fotolemineur.com/
http://www.fotolemineur.com/
zo naast een jongen
lopen vond ze maar niks,
een peulschil. maar bij hem
voelde ze zich als een poes
in een porseleinwinkel
ach neen, zij maakt enkel
deel uit van dit landschap
zei je bedarend
maar jaloers was ik, toen je
haar goedkeurend monsterde
vage vermoedens
van liefde. zijn we
gelukkig (of doen we alsof)
vullen we deze ruimte
alleen maar met woorden?
sublieme cooljazz
van miles davis. ik luister
al niet meer naar jouw
gefluister. in deze kamer
stroomt lucht langzamer
sint-valentijn, heilige
dag der verliefden
een beetje ontgoocheld
was ik wel, toen je me meenam
naar dit louche cafe
spaarzaam sprenkelden we
woorden over het mosgroene kleed
we proefden een hapje geluk
dronken een glaasje verbeelding
lente, heerlijk weertje
ben zo blij dat ik me
bezondig aan een ijsje
als een wit dametje
kijkt een sneeuwklokje toe
bij valavond zeventien
krokussen geteld
in een heel klein plantsoen
ik was het helemaal vergeten
de kleur purper
een tweede lading...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten