winterstation
op het doorregend perron
verschijnen plotseling
van overal, van nergens
vreemd geklede reizigers
zij draagt de gele schoenen,
hij de gele jas
een plus een is een
de trein der traagheid
vrolijk opent het meisje
haar doosje make-up
oogschaduw, poeder, lipstick
de reizigers kijken steels
ochtend vol nevels
treinen rijden door wolken
van mist en metaal
grote ontsporing
roerloos zit zij op de bank
en wacht op geen trein
station in de mist
lijkbleek wacht de reiziger
op de ochtendtrein
in de stationshal
zomaar uitgestald - duizend
dode herfstbladeren
oktoberochtend
azuurblauwe lucht, vrieskou
zoemen naar de zon
ik neem nog dikwijls de trein naar brussel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten