soms krijg ik als bij wonder een verrukkelijke foto in mijn mailbox. deze foto van een simpel wit motje kreeg ik van sabine pintelon, beeldhouwster in lembeek. ik twijfelde nog of dit een libelle was, of een vliegje, maar het blijkt een mot. de vleugels lijken kapot, vooral de linker. of is dit gezichtsbedrog? in de rechtervleugel zitten alvast gaatjes. fragiel en transparant is dit insect.
mooi is de lucht.
ik schreef in een paar minuten tijd deze sedoka!
in het turkooisblauw
van de hemel lijkt ze wel
transparant - als in een droom
zwevend naar de zon
met gehavende vleugels
de voelhorens nog intact
licht turkoois heet eigenlijk cyaanblauw. maar ik prefereerde het woord turkoois, want cyaan klinkt zo chemisch...
van de hemel lijkt ze wel
transparant - als in een droom
zwevend naar de zon
met gehavende vleugels
de voelhorens nog intact
licht turkoois heet eigenlijk cyaanblauw. maar ik prefereerde het woord turkoois, want cyaan klinkt zo chemisch...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten