het tanka-team:
Luc Lambrecht, Julien Tahon, Erika De Stercke, Chris Van de Rijck, Nicole Van Overstraeten
foto: Riet De Bakker
ginds, aan de einderLuc Lambrecht, Julien Tahon, Erika De Stercke, Chris Van de Rijck, Nicole Van Overstraeten
foto: Riet De Bakker
de 33ste haikudag vlaanderen stond in het teken van de tanka, een japans gedicht daterend uit de 7de eeuw: 31 lettergrepen, 5-7-5-7-7.
op de foto hierboven het tanka-team. de leden hadden prachtige teksten geschreven over de lat-relatie tussen haiku en tanka. kan van een haiku een tanka worden gemaakt en omgekeerd? een heikel thema! in de voormiddag waren de leden van het team aan het woord, in de namiddag werden tanka's besproken in een workshop. ik publi hier van iedereen die meedeed mijn voorkeur-tanka. niet altijd de tanka's die door de auteurs zelf werden aangeboden ter bespreking!
klassieke japanse haiku en tanka reiken steeds naar het diepe mysterie van het bestaan. ons westers rationele denkpatroon heeft het daar soms moeilijk mee. toch zijn onderstaande tanka's kwaliteitsvol. ik geef in een kort commentaar aan wat mij in elke tanka heeft getroffen.
mijn conclusie: hoe eenvoudiger, hoe mooier. in een tanka hoeft niet teveel gezegd te worden: 1 uitgewerkt basisitem volstaat.
waar de zee de wolken draagt
een dun streepje blauw -
rustend tegen de duinvoet
geef je me woorden vol troost
Riet De Bakker
heel professioneel tekent riet hier eerst de setting (de zee, de einder, de wolken, de lucht), dan gaat ze dieper in op de emotie van troost, die wordt opgeroepen door het aanschouwen van een natuurfenomeen. haar gedicht leunt perfect aan bij de klassieke tanka!
in de kinderviering
kruipt een peuter behendig
onder de stoelen.
schaterend roept hij: mama,
kijk eens wat een lange brug.
Marie De Bie-Meus
laten uitroeptekens na
deze tanka schuift een beetje op naar de kyoka, een tanka die wat luchtiger van toon is. heel geraffineerd weet maria hier de kinderlijke energie te duiden: hoe lenig en levendig is die kleine uk toch! wij zouden dit behendig kruipen nooit kunnen nadoen.
vlugge voetstappen
vlugge voetstappen
in het natte zand
als je door het leven snelt
vergeet je te genieten
Annie De Paepe
heel origineel beeld: voetstappen die sporen nalaten als uitroeptekens. illustreert perfect hoe snel in deze tijd geleefd wordt. ondertussen vergeten we het echte leven! annie schrijft soepele, zachte tanka's...
alleen verder
de deuren gaan langzaam dicht
de trein gaat rijden -
kleurrijke bollenvelden
blijven nederland sieren
Tini Haartsen Slappendel
ach, reeds in het dramatische openingsvers (twee woorden!) is alles al gezegd! de twee volgende verzen suggereren beweging, het reizen (de levensreis?). de tanka eindigt positief: desondanks blijft kleur het leven sieren!
Twee oude paarden
in de trage stapmolen
van de manege
Zonder doel en zonder zin
draaien ze rondjes... rondjes.
Luc Lambrecht
we hebben over deze tanka duchtig gedebatteerd. maar achteraf vind ik, dat ook deze tanka symbool kan staan voor een mensenleven: wij draaien zonder het te beseffen rondjes, wij lopen in een tredmolen, wij volgen de mainstream. wij zijn eigenlijk ook gevangenen van een systeem, of wij dat nu willen of niet.
Merkwaardig hoe ik
gratis aan die gracht mijn zin
voor schoonheid verrijk:
wat een beeld van een knotwilg,
krom van lijn, staat daar te kijk!
Julien Tahon
de zeewind in de duinen
de verrukkelijke kyoka's van julien kun je direct herkennen. zij zijn pittig, rijmen en altijd is de pointe supergrappig. julien is de mascotte onder de kyoka-dichters in vlaanderen! ik hoop dat dit niet oneerbiedig klinkt, maar de aaibaarheid van juliens kyoka's is groot!
Weet jij nog hoe speels
Weet jij nog hoe speels
door je haren streek?
Nu staan daar flatgebouwen,
vogels zingen er niet meer.
Frans Terryn
een mooie reflectie over les jours d'antan. een beetje in de sfeer van de oude franse chansons: avec le temps tout s'en va, zong leo ferré. mooi en melancholisch!
op de kasseien
trillend in de herfstzon
een zonnebril
wolken sieren de hemel
het licht trekt zich terug
Chris Van de Rijck
in mijn roerloosheid
een vleugje surrealisme of absurdisme, whatever (de trillende zonnebril): deze tanka bevalt mij wel! om het even of hier de klassieke regels van de tanka worden gevolgd - er moet maar een fling in het gedicht zitten, of een origineel idioom... dan zeg ik: ok, prima!
de bomen wuiven
de bomen wuiven
schrijf ik je open -
mooie hibiscusbloem
bloeiend in de ochtendzon
Nicole Van Overstraeten
mijn roerloosheid: heel mijn leven heb ik moeite moeten doen om te bewegen. zou de ganse dag kunnen zitten niksen, mediteren, dromen... maar in het echte leven moet je rekening houden met de realiteit, haha!
Nog nagenietend
bladert een Japanse toerist
in zijn woordenboek.
Nee, hij kan maar niets vinden
over Kriek, Lambik of Geuze.
Walter Vereertbrugghen
het ontbreekt walter niet aan humor: hij is ook een van de weinigen die 'de japanner' begrijpt. knappe kyoka!
Dag Nicole,
BeantwoordenVerwijderenJe blog is wondermooi: een beetje info, prachtige poëzie en leuke foto’s.
Samen vormt het een harmonieus geheel!
Gefeliciteerd,
Chris
Dag Nicole
een mooie dag, daar in Wilrijk.
Ik hoorde van verschillende bezoekers, dat ze de benadering van tanka vanuit onze verschillende invalshoeken heel goed vonden.
--
heel mooi werkboekje door jou samengesteld - wellicht heel veel werk aan gehad - bedankt hiervoor
en interessante info al op jouw blog
--
tot een volgende keer
groeten
Erika uit Gent
Beste Nicole,
Wat een prachtig stukje heb je geschreven, ik geniet van al het moois hierin rond de Tanka's...
dank je wel! en zal dit blijven doen door je steeds weer je blog te openen.
Voor nu, een hartelijke kleurrijke oktoberochtendgroet vanuit de Albert Cuyp....
Tini H.Sl.
Dag Nicole
Bedankt voor het mooie stuk op je blog.
De ontbrekende e-mailadressen:
Maria De Bie-Meeus: mariadebiemeeus@skynet.be
Annie De Paepe: anniedepaepe@gmail.com
Vriendelijke groet
Luc Lambrecht
Beste Nicole,
Fijn dat je voor elk van de deelnemers een tanka uitgekozen hebt om op je blog te plaatsen en in je eigen stijl, persoonlijk, te commentariëren. Ik denk dat iedereen dat wel zal appreciëren.
Terloops een paar details:
- Het overkomt iedereen al eens dat er door haast of wat dan ook een spelfoutje in de tekst binnensluipt. Hier: bij de commentaar op Julien Tahons kyoka: corrigeer “verukkelijke” naar “verrukkelijke”. Natuurlijk beheers jij voldoende het Nederlands en weet jij wel hoe het moet.
- Bij mijn eigen tekst: ik schreef wel “Nu staan daar flatgebouwen” (“daar” in plaats van “er”). Inhoudelijk komt het uiteraard op hetzelfde neer, maar ik verkoos “daar” om geen tweemaal “er” (vijfde en zesde regel) te moeten schrijven, omdat “daar”als eerste aanduiding ietwat sterker plaatsaanwijzend is dan “er”, maar ook omdat “daar” verder gaat in de lijn van de alliteraties (herhaling van d-klanken).
Het voornaamste is dat je nog eens “aardig”, met een goed woordje voor de tankadichters terugkomt op de aangename dag in Wilrijk. Zo zindert die dag nog eens heerlijk na.
Bedankt voor je workshop-begeleiding én voor je commentaren op deze blog.
Van harte,
Frans Terryn
dag,
dankjewel Nicole voor je blog- verslag !
en dankjewel tankateam voor jullie inzet zondag !
zondag zelf had ik wel het gevoel dat alles zo vlug moest gaan ; misschien was het beter geweest om één onderwerp te kiezen tijdens de voormiddag : bv. Atopia met uitleg , met link naar haiku , met beelden ...
of enkel het hele tankagebeuren
jullie hebben wel ieder een knappe eigen interpretatie gegeven ! vooral het " breien" of beter het "niet-breien" blijft me bij.
Nicole, mooi nu , je korte , heldere commentaren bij de tanka's
ik lees / voel nu meer diepgang , welke ik zondag een beetje miste...
ps . ik vind het ook niet erg hoor dat je bij de foto die ik genomen heb Ferres naam hebt staan !
nazomerliefs
riet
Dag teamgenoten van de haiku-dag,
BeantwoordenVerwijderenmet plezier denk ik terug aan de vierde zondag van de voorbije maand. Het was ondanks enkele technische probleempjes, een gezellige bijeenkomst in en rondom het districtshuis van Wilrijk. En dan was er s’ anderdaags nog dat heerlijk nagerechtje van onze teamleidster Nicole in de vorm van bemoedigende commentaren op de tanka/kyoka die we voor bespreking vooraf hadden ingezonden.
Wat je over mij vertelde, Nicole, wil ik ‘al schrijvend’ becommentariëren met volgende kyoka:
Middenin mijn tekst
duikt plots een mascotte op
die ik algauw, om
de inhoud te verfraaien,
al schrijvend tracht te aaien.
Veel groetjes,
Julien
Dag Nicole,
BeantwoordenVerwijderenhet bezorgt een goed gevoel eens door de ogen van een ander te kunnen kijken naar een nochtans samen beleefde dag.
Dat die dag inderdaad heuglijk was, klinkt door in je vlot leesbaar verslag. Waarvoor dank.
Ik wens je ook te bedanken voor het werkboekje met een aantal interessante beschouwingen over tanka en kyoka, een deelgebied van de poëzie waar je belangstelling meer dan gemiddeld naar uitgaat. Dat werkboekje vond ik zeker de moeite van het lezen waard.
Fijne groet nog,
Walter