(16-08-2007)
de hondsdagen Phyllostachys Nigra
This bamboo has bright green to medium green leaves and, at maturity, black culms. It originated in South China
kiekeboe!
eindelijk weer blogtijd!
na een maand 'vakantie' moet ik eerlijk bekennen: niksdoen is prettig voor een tijdje, maar luiheid is het oorkussen van de duivel. van niksdoen word ik alleen maar vadsig en ... mijn lovehandles voelen weelderiger aan dan ooit. foei!
oeps, wat zie ik - hoe stom van me! heb een kladbericht laten staan! hoop dat weinig mensen deze pagina hebben geopend, ik schaam me dood - voor mijn typfouten, slordige woordkeuze, onafgewerkte syntaxis...
hier volgt onmiddellijk de 'verbeterde' versie:
gisteren een uitstapje gemaakt naar namur, familiebezoekje. in profondville smakelijk gedineerd in een restaurantje aan la meuse. de wallonen kunnen er wat van (van het tafelen, bedoel ik!). maar het weer was niet zo best: motregen, donkere wolkenhemel, veel wind.
toch keek ik verrukt naar de wisseling van de tinten groen in het water. als de zon even scheen veranderde de kleur van de rivier plotseling van saai donkergroen in tintelend smaragdgroen. naargelang de weerspiegeling van de lucht en de wolken in het water ontwaarde ik grijsgroene en groenachtige ombertinten. op sommige plaatsen leek het water doorschijnend als jade. schitterend!
de inwoners van namur hebben toch veel geluk: zoveel groene weelde en dan die prachtige bronsgroene rivier. tja, de geschiedenis van de mens begon in het groen, in de wouden en de uitgestrekte weidelandschappen. daarom is deze kleur voor ons zo natuurlijk, zo vertrouwd, zo veilig en zo rustgevend.
nochtans een raar kleurtje, dat groen. vroeger werd de kleur groen bijvoorbeeld gebruikt voor een bruidsjapon (echt waar!), omdat groen vereenzelvigd werd met vruchtbaarheid. maar nu wordt een groene trouwjurk afgeraden, omdat groen ook de kleur blijkt te zijn van gif en rare wezens als marsmannetjes en draken en ... andere negatieve zaken als overspel! haha!
maar geen nood: ondanks mijn liefde voor de natuur koop ik nooit groene kledingstukken, omdat die kleur mij doodgewoon niet staat.
deze lange inleiding, dames en heren, om aan te kondigen dat ik weer naarstig ben beginnen tokkelen. heb er zin in! als toemaatje wil ik onmiddellijk enkele fragiele haiku's publiceren, geschreven tijdens de schaarse hittedagen deze maand. heb mijn zomerdagen dus toch niet zo 'onledig' doorgebracht als ik wel dacht.
ik begin met het overpennen van een haiku van chiyo-ni* een dichteres uit de japanse achttiende eeuw en 'widely regarded as one of the greatest female haiku poets'. de haiku is in het frans (komt uit een bundel van de befaamde moundarren-reeks). heb hem eerst trachten te vertalen, daarna mijn eigen varianten toegevoegd en uiteindelijk enkele nieuwe dingen uitgeprobeerd. zo gaat het dikwijls: ik lees poëzie en plotseling begin ik zelf te schrijven. blijkbaar heb ik een 'zetje' nodig om op te starten...
même dans les bambous
qui frémissent
quelle chaleur !
(chiyo - ni)
zelfs tussen
de trillende bamboetwijgen
is het bloedheet!
in de schaduw
van het zacht rillende bamboe
- wat een hitte!
tja, het aantal lettergrepen klopt niet. toch vind ik bovenstaande verzen helemaal haiku.
in enkele luttele woorden wordt een delicate impressie van schoonheid
opgeroepen. ik ervaar ook de drukkende hitte, het is zo heet dat het
bamboe begint te trillen - van de warmte, niet van de wind....
dit is een eerste variante:
zelfs onder
de zacht ruisende platanen
- wat een hitte!
en verder, met een focus op de hondsdagen: *
aan het kanaal
geen schaduwplekje vrij
- de hondsdagen
aan het kanaal
een zonovergoten weg
- de hondsdagen
snikhete zomer
traagzaam sjokken wij
het weekend in
ochtend in augustus
de lucht ruikt rokerig
de melk stremt
de klokjeswinde
helemaal in haar eentje
trotseert zij de hitte
* chiyo-ni (Kaga no Chiyo) (千代尼; 1703 - 2 October 1775) was a Japanese poet of the Edo period, widely regarded as one of the greatest female haiku poets.
* De dagen van omstreeks 20 juli tot rond 20
augustus worden de "Hondsdagen" genoemd. In deze periode, die soms ook
wel eens iets eerder of later begint, komt de heldere ster "Sirius" van
het sterrenbeeld "De Grote Hond" gelijk met de Zon op. In deze tijd van
het jaar is "Sirius" dus niet zichtbaar. De
Grieken en Romeinen zagen de "Hondsdagen" als de periode van de grote
hitte. Ook voor ons land gaat dat op: de tijd van de "Hondsdagen" is de
warmste van het jaar. Het etmaalgemiddelde van de temperatuur is dan 17
graden en 's middags is 19 tot 24 graden heel normaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten